พระคุณแม่นั้นยิ่งใหญ่ล้นฟ้า
พระคุณแม่นั้นยิ่งใหญ่หาใดเท่า ถนมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงเราเท้าเท่าหอย มาบัดนี้เติบใหญ่อย่าได้คอย ให้ท่านหงอยเลี้ยงดูผู้มีคุณ ในวัยเยาว์เฝ้าถนมกล่อมฟูมฟัก ไม่ได้พักซักผ้าอ้อมกล่อมคุณหนู ปวดท้องร้องฉีอึราดคอยเฝ้าดู สั่งสอนหนูเป็นเด็กดีเมื่อพบเจอ คอยพร่ำสอนเมื่อทำผิดไม่คิดโกรธ แม่ไม่โทษให้อภัยลูกได้เสมอ เป็นเด็กดีเมื่อเติบใหญ่ไม่ละเมอ อย่าพลั้งเผอคิดการใหญ่ไปโกงเขา ลูกเจ็บปวยแม่คอยเฝ้าข้าวอาหาร ทั้งการงานแม่ไม่เห็นสำคัญเท่า ลูกเติบใหญ่แม่เป็นไข้ไม่ทุเลา ลูกไม่เฝ้าบอกติดงานฉันอยู่ไกล ยามลูกมีทุกข์โศกบนโลกเศร้า แม่คอยเฝ้าเยียวยารักษาให้ จะตกงานหรือชอกช้ำระกำใจ แม่คอยได้ปลอบโยนพ้นทุกข์มา พระคุณแม่นั้นเกินกว่าหาไดเอย ท่านไม่เคยหวังสิ่งไดจากลูกหนา เฝ้าถนมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกมา ปรารถนาให้ลูกนั้นเป็นคนดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น